دانشگاه امیر کبیر

پلی‌تکنیک تهران، نخستین دانشگاه صنعتی ایران و از باسابقه‌ترین مؤسسات آموزش عالی در ایران در زمینهٔ فنی و مهندسی است.قدمت این دانشگاه مربوط به سال ۱۳۰۷ است. در ابتدا هنرسرای عالی فنی با همکاری آلمان ها در سال ۱۳۰۷ تشکیل و بعدها در سال ۱۳۳۶ از ادغام  هنرسرای عالی و مدرسه عالی ساختمان با همکاری یونسکو دانشگاه پلی تکنیک توسط حبیب نفیسی و به دستور محمدرضا پهلوی تاسیس شد. با ایجاد پلی تکنیک، هنرسرای عالی فنی به این محل منتقل شد.در محل فعلی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، هنرسرای عالی مستقر و به پلی تکنیک تغییر نام داده شد. اولین پذیرش دانشجو در پلی تکنیک در سال ۱۳۳۷ بوده است و بعد از انقلاب این مرکز آموزش عالی به دانشگاه صنعتی امیرکبیر تغییر نام پیدا کرد.

اولین دوره دانشجویان این دانشگاه در سال ۱۳۳۶ از طریق آزمون داخلی پذیرفته شدند و از سال ۱۳۳۷، فعالیت آموزشی دانشگاه پلی‌تکنیک تهران، به‌طور رسمی با پنج رشته مهندسی برق و الکترونیک، مهندسی مکانیک، مهندسی نساجی، مهندسی شیمی و مهندسی راه و ساختمان آغاز شد.

از سال ۱۳۵۷، این مجموعهٔ آموزشی گسترش میابد و به دانشگاه صنعتی امیرکبیر ارتقا یافت و همچنین با گسترش و الحاق سه پردیس بندرعباس، گرمسار و ماهشهر به‌آن، هم‌اکنون حدود ۱۴۰۰۰ دانشجو در مقاطع مختلف در این دانشگاه به تحصیل مشغولند.

عباس عبدی تاریخچه‌ای از جنبش دانشجویی این دانشگاه را طی سال‌های ۱۳۵۷-۱۳۳۸ در کتابی با عنوان جنبش دانشجویی پلی‌تکنیک تهران نگاشته‌استاین دانشگاه مفتخر به داشتن تعداد زیادی فارغ‌التحصیل است که جزو مفاخر علمی ایران و جهان چه داخل ایران و چه خارج آن محسوب می‌شوند. نسبت تعداد اعضای هیئت علمی به دانشجو (کارشناسی و تحصیلات تکمیلی) در این دانشگاه در سال ۲۰۱۰، تقریباً ۱ به ۲۱ بوده‌است. در حالی‌که این نسبت در دانشگاه‌های ایران به‌طور متوسط ۱ به ۳۳ است . دانشگاه صنعتی امیرکبیر که به عنوان پیشتاز در توسعه پایدار در بین دانشگاه‌های ایران شناخته می‌شود و دفتر توسعه پایدار دانشگاه صنعتی امیرکبیر در تیر سال ۱۳۹۰ تأسیس شد. هدف از تشکیل این دفتر نظام دهی و حمایت از فعالیت های کلیه استادان، کارکنان، دانشجویان و دانشکده‌های مختلف دانشگاه در جهت رسیدن به اهداف مدیریت سبز شامل کاهش مصرف انرژی، آب و مدیریت پسماند می‌باشد.